Ukryte pośród drzew, położone z dala od szlaków, wiedzą o nich tylko leśnicy i okoliczni mieszkańcy - mowa o leśnych cmentarzach i mogiłach.

Na terenie naszego nadleśnictwa znajdują się dwa miejsca pochówku w postaci śródleśnych cmentarzy z różnych okresów historii naszego regionu. W tych miejscach zachowały się fragmenty nagrobków, na których można jeszcze niekiedy odczytać imiona zmarłych.

Cmentarz na Bronicach jest dowodem istnienia w przeszłości wsi, która na niewielkim wzgórzu miała swój cmentarz. Jej początki datuje się na rok 1753. Stanowiło ją kilkanaście zagród położonych w większości wzdłuż drogi Piłka – Sieraków. W 1910 roku wieś liczyła 112 mieszkańców. Na wschód od drogi rozciągało się około 70 ha pół uprawnych, łąk i pastwisk. Po gradacji sówki choinówki i usunięciu drzewostanów z powodu podwyższenia poziomu wód gruntowych znaczna część ludności opuściła te tereny. Wioska ostatecznie przestała istnieć w okresie II wojny światowej, kiedy to pozostałych mieszkańców wysiedlili Niemcy.

Według ustnych podań tereny te miały być przekształcone w ośrodek hodowli zwierzyny i miejsce polowań najważniejszych władz III Rzeszy.

Cmentarz Bronice, fot. Łukasz Grupiński

Cmentarz w Maciejewie przypomina o dawnej osadzie, gdzie według spisu ludności na dzień 1 grudnia 1910 r., zamieszkiwało 20 mieszkańców.

Cmentarz Maciejewo, fot. Krzysztof Antczak