Lista aktualności
NIECODZIENNI GOŚCIE NA NASZYM TERENIE
Żubry w Leśnictwie Zawada
O obecności żubrów w Puszczy Noteckiej, słyszeliśmy od jakiegoś czasu. Widziane były u naszych sąsiadów na terenie Nadleśnictwa Krucz oraz Wronki. Przechadzając się leśnymi duktami odwiedziły również nasz teren - 3 dojrzałe osobniki żubra – bo o nich mowa.
Pani Krystyna udostępniła nam filmik z żubrem w roli głównej, nagrany na terenie Leśnictwa Zawada, przy drodze wojewódzkiej nr 181 na odcinku Wieleń – Drawski Młyn. Na nagraniu możemy przyjrzeć się z bliska faktycznemu rozmiarowi oraz sile mięśni naszych gości. Ponadto oglądając krótkie nagranie możemy sobie w łatwy sposób wyobrazić, jak duże szkody może wyrządzić żubr w bliskim spotkaniu z samochodem dla zdrowia a nawet życia człowieka. Szlaki migracji zwierząt często krzyżują się z siecią dróg, dlatego zachowanie szczególnej ostrożności w miejscach, gdzie drogi prowadzą przez lasy jest niezwykle ważne. Kierowca musi być zawsze przygotowany na ewentualne wtargnięcie zwierzyny na drogę, szczególnie po zmroku, kiedy wabione blaskiem świateł zwierzęta wychodzą z przydrożnych lasów. Kierowcy, których widzimy na nagraniu zachowali się wzorowo.
(kliknij na zdjęcie)
Jak wygląda ten największy ssak Europy?
Żubr jest wielkim ssakiem kopytnym. Osiąga 3 metry długości i 2 metry wysokości w kłębie, czyli nad łopatkami. Ciężar dorosłych samców dochodzi do 900 kilogramów. Ma dużą głowę, zakrzywione rogi, masywny kark i ogon zakończony kępą włosów. Sierść tego zwierzęcia jest ciemnobrunatna. Żubry żywią się trawą, ziołami, liśćmi, gałązkami i korą drzew. Mogą zjeść nawet 50 kg paszy dziennie. Zimą szukają pokarmu pod śniegiem. Okres godowy żubrów przypada na koniec sierpnia i we wrześniu. Samce staczają w tym czasie walki o samice, uderzając się głowami. Młode rodzą się wiosną a matka opiekuje się nimi przez dwa lata.
Historia żubra w Polsce
Sto lat temu ostatni wolno żyjący żubr w Puszczy Białowieskiej zginął z ręki kłusownika. W celu ratowania gatunku, kilka lat później, z inicjatywy prof. Jana Sztolcmana założono Międzynarodowe Towarzystwo Ochrony Żubra. Był rok 1923. Pozostały na świecie tylko 54 żubry czystej krwi, zaś do odtworzenia gatunku przysłużyło się 12 z nich. Trud opłacił się i dwa pierwsze żubry pojawiły się jesienią 1929 roku w zbudowanych przez młode wówczas Lasy Państwowe zagrodach w Puszczy Białowieskiej. W roku 1939 w Puszczy było już 16 zwierząt, które szczęśliwie przetrwały II wojnę światową. Obecnie w Polsce żyje ok. 1900 żubrów – to liczba napawająca dumą i optymizmem, choć żubr wciąż nie jest całkiem bezpieczny. W ostatnich latach nastąpił wyraźny rozwój populacji żubra w Polsce i na świecie. Ten sukces jest wynikiem realizacji wielu projektów ochrony gatunku w poszczególnych krajach, a także ścisłej współpracy międzynarodowej.
(Więcej informacji o żubrach znajdziesz na stronie https://www.lasy.gov.pl/pl/informacje/kampanie_i_akcje/zubryonline)