Pan Tadeusz Grupiński urodził się w dniu 8 stycznia 1957 r. w Czarnkowie, jako syn Tadeusza i Józefy. Wychował się w Goraju, gdzie mieszkał wraz z rodzicami i rodzeństwem. Tam też ukończył Technikum Leśne. Podnosząc kwalifikacje, w 1982 roku ukończył Akademię Rolniczą w Poznaniu, uzyskując tytuł inżyniera leśnictwa. Pracę zawodową rozpoczął w dniu 1 października 1975 roku w Nadleśnictwie Potrzebowice jako stażysta a później jako podleśniczy. Następnie przepracował 5 lat w Nadleśnictwie Wronki jako kierownik transportu i instruktor techniczny. W latach 1984 - 1986 był adiunktem i nadleśniczym terenowym w Nadleśnictwie Krucz. W 1986 roku powrócił do Nadleśnictwa Potrzebowice, gdzie był zastępcą nadleśniczego do grudnia 1991 roku. W dniu 30 grudnia 1991 roku powołany został na stanowisko Nadleśniczego Nadleśnictwa Krzyż, którą to funkcję pełnił nieprzerwanie przez 30 lat. Ogólny staż pracy zawodowej Pana Tadeusza Grupińskiego w Lasach Państwowych to 46 lat. W czasie swojej pracy zawodowej otrzymał nagrodę Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa. Za duży wkład w dzieło rozwinięcia i upowszechnienia idei i koncepcji odnowień naturalnych- szczególnie w odniesieniu do drzewostanów sosnowych- w 2004 roku otrzymał Brązowy Krzyż Zasługi. Ponadto odznaczony został:

•    Brązowym Medalem za zasługi dla Pożarnictwa Nr 330-B/29/89 z 13.10.1989
•    Srebrnym Medalem za zasługi dla Pożarnictwa Nr 155-S/29/92 z 07.09.1992
•    Srebrną Odznaką za zasługi dla Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej Nr 4908 z 27.01.1993
•    Odznaką za zasługi we współzawodnictwie przeciwpożarowym Nr 56/59/96 z 15.04.1996
•    Kordelasem Leśnika Polskiego z 26.06.2001
•    Medalem za zasługi w Rozwoju Pilskiego Łowiectwa Nr 1200/2007 z 03.12.2007
•    Medalem za zasługi w rozwoju Wielkopolskiego Łowiectwa Nr 1177/08 z 2008

Przez wszystkie lata pracy wykorzystywał swoją wiedzę, dzielił się nią z innymi. Jak sam niejednokrotnie przyznawał, stawiał sobie za nadrzędny cel służbę na rzecz dobrego imienia Lasów Państwowych. Rodzina i praca były jego priorytetami. Praca była też jego hobby. Każdą wolną chwilę spędzał w lesie, w miejscu które kochał. Dla pracowników Nadleśnictwa Krzyż był przewodnikiem, który mocno i pewnie stąpał po ziemi. Wydawałoby się, że podejmował trudne zawodowe wyzwania z lekkością. W głębi serca jednak przeżywał każdą porażkę. Był człowiekiem z zasadami, o dobrym sercu.